- павіднець
- павіднець
зак., безас. Стать виднее.
У сенцах павіднела, і ён (Сцяпан), бачачы, куды ісці, павалокся на двор. Пташнікаў. Узышоў барвовы месяц, павіднела. Воранаў. Крыху павіднела - над галавою адкрылася неба. Ягоўдзік.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.
